Moeder Rusland is goed. Zodra ik hier aankwam stond er een lekkere fles klaar. Pjotr en ik hebben hem gauw soldaat gemaakt, voor de rest er was. Het is m’n eerste klus in het buitenland, wel lekker warm, maar zo akelig nat. Baas Vladimir wil blijkbaar dat ik opzoek wat er met de rest gebeurd is, we hebben te weinig gezien en nog minder gehoord. Gelukkig heb ik wel een spoor gevonden. Eerst neem ik nog maar eens een lekkere fles mee. Ik zal het nodig hebben. Dit wordt een lange week met weinig slaap. Pjotr is alvast op pad gegaan en ik ga zo de andere kant op.

Japanners? Het moet niet gekker worden. Ik volgde een spoor, hopende dat het naar een kameraad zou leiden, maar plotseling struikelde ik over een spleetoog. Hij wilde iets over ‘Pandora’ weten. Ik had geen idee en zelfs als ik het had ging dat hem natuurlijk niks aan. Japanners, je kan er niet eens fatsoenlijk mee zuipen. De idioot liep rood aan toen ik hem m’n naam vertelde. Vervolgens probeerde hij me te beledigen door een nepnaam op te geven. Suki, wat een grap.

Er reed een vuilniswagen met een gek luchtje weg, dus heb ik die maar even gevolgd, helaas waren ze te snel. Rook naar vis, wat vreemd was, maar er zou vast niets nuttigs uit gevolgd zijn. Er lopen ook andere idioten rond. Ze zitten elkaar te bevechten met allerlei vreemde wapens. Pistooltjes die lachwekkend grappig zijn. Ze zijn duidelijk nog niet in het moederland geweest, waar wat serieuzere speeltjes worden gemaakt. Iets later heb ik Dmitri gevonden. Hij was gevallen in zijn eigen sikkel. De hamer lag iets verderop. Er gebeuren vreemde dingen in dit vreemde land.

De lul. Een of andere Zuid-Europeaan liep tegen me op, hoorde hem lichtjes mompelen. Iets met vuilnis ofzo. Het lijkt erop dat deze hele campus vol zit met gekken. Ik heb Pjotr gevonden, dood helaas. Hij was een goeie vent, kon 2 flessen wodka opkrijgen voor het middag was. Het schijnt dat dat hem ook heeft genekt. Helaas voor de stompzinnige moordenaar kan ik niet geloven dat Pjotr zichzelf heeft doodgedronken. Hij zou mij nog eerder dooddrinken dan zichzelf. Wie het ook moge zijn die mijn kameraden vermoord, hij snapt niets van het grote volk van het moederland.

Het was die lul weer. Blijkbaar is ie niet alleen onbeleefd, hij heeft ook de halve crew uitgemoord. Hij dacht me te hebben, maar ik ben slim genoeg om te doen of ik dood ben. Ik heb nu wel een wond in m’n voet, maar dat mag niet lijden. Het water wast het bloed wel even weg. Ik zal nu zo snel mogelijk naar Vlad moeten. Die kloteitalianen, altijd al geweten dat ze niet te vertrouwen zijn. De kleine beer is echter niet zo snel getemd. Ik moet terug naar Vlad, hij zal dit willen weten. Ivan is nog steeds niet gevonden, maar dit is nu even belangrijker.

Een paar sombrero’s liep langs, maar ik kon me verbergen. De zotten werden achternagezeten door nog grotere idioten. Ze hadden paardenmaskers op. Paardenmaskers! Het lijkt wel of iedereen in dit rotland iets z’n schild voert. De wond in m’n voet blijft pijn doen en lopen wordt lastig. Normaal heb ik geen problemen met rode kleuren, maar nu komt erg slecht uit. Ik pak de fles maar weer eens, anders gaat het niet meer.

Ik moet sneller zijn, sneller naar Vlad, maar ik heb geen idee meer waar ik ben. Ze zitten achter me aan, dat is zeker. De wodka verzacht de pijn, maar ook m’n hersens. Ik moet toch ergens heen kunnen? Ivan is hier geweest, ik zag z’n AK nog liggen. Wat was hij dol op dat ding. Er is ook iets met hem gebeurd, anders had ie hem niet achtergelaten. Waarschijnlijk was het dezelfde schoft. HIj heeft me godverdomme weer gevonden. Ik dacht hier wel veilig te zijn, maar die enorme neuzen van die pizzavreters zijn blijkbaar toch ergens goed voor. Hij lijkt bloeddorstig, maar ik kan hem aan. De kleine beer zal bijtend ten onder gaan. Ik zal maar gauw de laatste wodka opdrinken, de fles kan nog nuttig zijn. Moge het moederland me vergeven dat ik zo lang weg blijf. Ik zal de borsjt van babushka missen.

Brief aan Yuri Pandorov, 5-5-2015

Kameraad,

Goed nieuws komt uw kant op! Ik heb vernomen dat enkele zeer gewaardeerde goederen binnenkort open komen te staan op een specifieke plek! Het zal u en uw consorten zeer interesseren. Het is ontwikkeld door Japanners en bijna gereed voor consumptie. Het schijnt dat zij het in Nederland verder willen ontwikkelen.

Voor het moederland,
Donarpov

Brief aan Vladimir, 7-5-2015

Baas, pap,

Van een mysterieus persoon heb ik een paar dagen geleden een brief gekregen. Hij lijkt me goed gezind. Wellicht moeten we wat mensen die kant op sturen? Ivan zit zich te vervelen op de schietbaan en Dmitri lijkt steeds vaker terug te gaan naar de Sovjet-tijd. Ik zou best mee willen, dan kan ik me eindelijk bewijzen.

Voor Rusland,
Yuri

Brief aan Yuri Pandorov, 16-5-2015

Kameraad,

Na een tijd beraad te hebben gevoerd heb ik een beslissing genomen. Ik heb ook brieven ontvangen van ene Donarpov. De taak lijkt me belangrijk genoeg om de hele crew mee te nemen. Ivan en Dmitri mogen dus mee en jij ook. Die zuiplap van een Pjotr gaat ook naar Nederland: ik weet dat je aan hem gehecht bent. Maria en ik zullen ons later bij jullie voegen. Moge het moederland ons glorie brengen.

Vlad